همه چیز درباره ابتلا و انتقال «شپش»
تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۶۵۹۹۲
آلودگی به «شپش» منحصر به طبقه اجتماعی خاصی نیست و تمام افراد جامعه به خصوص در فصول سرد سال ممکن است درگیر آن شوند؛ البته باید بدانید که امروزه از شامپوهای ضد شپش برای درمان آن استفاده می‌شود.
به گزارش ایسنا، شپش، حشره‌ای کوچک به رنگ سفید مایل به خاکستری است که انگل خارجی بدن انسان محسوب می‌شود. این حشره در مو و لباس زندگی می‌کند و برای تغذیه روی سطح بدن می‌آید، سپس خودش را به پوست بدن انسان می‌چسباند، پوست را سوراخ کرده و ضمن مکیدن خون، بزاق خود را به همراه مواد دفعی به زیر پوست تزریق می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
باید توجه کرد که آلودگی به شپش منحصر به طبقه اجتماعی خاصی نیست و تمام افراد جامعه به خصوص در فصول سرد سال ممکن است درگیر آن شوند. آلودگی به شپش در کودکان در سنین مدرسه، شایع‌تر بوده و دختران بیشتر از پسران به آن مبتلا می‌شوند.
چگونگی انتقال شپشانتقال از یک فرد به فرد دیگر می‌تواند از طریق تماس مستقیم (تماس سر افراد با هم) یا استفاده از وسایل شخصی دیگران مثل شانه، کلاه، شال، حوله و روسری اتفاق افتد. انتقال در افراد خانواده به سرعت و سهولت رخ می‌دهد. شپش در آب زنده نمی‌ماند. بنابراین از طریق شنا و استخر منتقل نمی‌شود.
اولین علامت ابتلا به شپش، خارش است و زمانی اتفاق می‌افتد که شپش شروع به حرکت می‌کند که معمولا از حاشیه دو طرف سر شروع می‌شود و به طرف مرکز سر گسترش می‌یابد. در این هنگام بیمار احساس خارش در سر می‌کند. به تدریج خارش افزایش می‌یابد و خراشیدگی با ناخن در اثر خارش در سر پیش می‌آید. گاهی در موارد پیشرفته، غدد لنفاوی در ناحیه گردن برجسته می‌شوند.
آیا می‌توان با مشاهده شپش، آلودگی به آن را تشخیص داد؟اغلب آنچه در مشاهدۀ سر بیمار دیده می‌شود، شپش نیست، بلکه تخم شپش (رشک) است. زیرا شپش با مشاهده نور، زیر موها می‌خزد و پنهان می‌شود. تخم شپش که رشک نام دارد به اندازۀ ته سنجاق، بیضی شکل و به رنگ سفید است و به ریشه مو (درفاصله حدود نیم سانتی متری از ریشه) و درز لباس‌ها می‌چسبد. این تخم‌ها را نباید با شوره سر اشتباه گرفت. شوره سر، پوست مرده سر است که به راحتی از مو جدا می‌شوند، اما رشک بیضی شکل است و جدا کردن آن از موی سر، به راحتی و بدون ناخن ممکن نیست. اگر به دنبال رشک هستید، بیشتر قسمت‌های بالای گوش‌ها، گیجگاه‌ها و پشت گردن را بگردید.
چگونه از آلودگی به شپش پیشگیری کنیم؟
پیشگیری با بهبود سطح بهداشت کل جامعه امکان‌پذیر است. با رعایت بهداشت به ویژه در مکان‌هایی مانند مدارس، مهدکودک‌ها ، سربازخانه‌ها، پرورشگاه‌ها و ... می‌توان تا حد زیادی مانع ایجاد بیماری شد. باید به کودکان یاد داد در مدرسه از تماس سر خود با سر دیگران پرهیز کرده و شال، روسری، کلاه، برس و شانه خود را به دیگران ندهند یا از این وسایل مربوط به دیگران استفاده نکنند. همچنین موارد آلوده باید به سرعت شناسایی و گزارش شوند. با درمان سریع، می‌توان از انتقال آلودگی به دیگران جلوگیری کرد.
درمان شپشبنابر اعلام واحد آموزش و ارتقای سلامت معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران، در گذشته تنها راه نجات از دست شپش‌ها، تراشیدن موها از ته بود. اما امروزه از شامپوهای ضد شپش استفاده می‌شود. این شامپوها باعث مرگ شپش‌ها شده و با حل کردن کپسول تخم‌ها، آن‌ها را از مو جدا می‌کند.
- درصورت اطلاع از آلودگی فرزند یا یکی از اعضای خانواده‌تان به شپش، دست‌پاچه نشوید، احساس گناه نکنید و در بین همکلاسی‌ها و دوستان وی به دنبال مقصر نگردید. در عوض، به سرعت درمان را شروع کنید.
- درمان در دو مرحله و به فاصله یک هفته انجام می‌شود. برای درمان شپش، دقیقا مطابق توصیه‌های پزشک و کادر بهداشتی عمل کنید.
- فراموش نکنید که آنچه در درمان شپش اهمیت دارد، درمان دسته جمعی و رفع آلودگی از کلیه لوازم و وسایل مورد استفاده افراد به طور همزمان است. تمام افرادی که ساعات زیادی را کنار هم سپری می‌کنند مثلا اعضای خانواده فرد مبتلا، هرچند علامتی نداشته باشند باید همزمان مورد درمان قرار گیرند.
- در کنار درمان با شامپوهای مخصوص، روسری، شانه، برس، کلاه، شال، روبالشی و ملحفه بیمار باید در آب داغ شسته شوند. وسایلی را که در دمای بالا خراب می‌شوند، باید دو هفته در کیسه دربسته نگه دارید. ضدعفونی و شست و شوی فرش و موکت و مبلمان ضرورتی نداشته و نیازی به ضدعفونی کردن کل خانه وجود ندارد.
- شامپوهای ضد شپش، تخم‌ها را از بین نمی‌برند. بنابراین بعد از مصرف شامپو، با شانه دندانه ریز و مخلوطی از آب و سرکه، موها را شانه بزنید.
- تراشیدن موهای سر توصیه نمی‌شود.
- داروهای ضد شپش غیرخوراکی و شدیدا سمی هستند. بعد از آلوده شدن دست به این داروها، دست های خود را در دهان نگذارید و با دست های آلوده چیزی نخورید.
- کسی که قبلا یک بار آلودگی به شپش داشته و درمان شده، در مقابل بیماری ایمن نیست و یک فرد ممکن است بیش از یک بار به بیماری مبتلا شود.
- اگر کسی بعد از دوبار درمان، مجددا به شپش مبتلا شد، به این معنی است که فرد مبتلای دیگری که درمان نشده در نزدیکی اوست. در صورت ابتلای مجدد به شپش، لازم است درمان دو مرحله ای مجدد انجام شود.
منبع: فرارو
کلیدواژه: طرز تهیه شپش شپش چیست آلودگی به شپش درمان شپش ضد شپش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۶۵۹۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خواص شگفت‌انگیز پوست موز | چیزهایی که درباره این میوه پرخاصیت نمی‌دانید
همشهری آنلاین – آرش نهاوندی: به گفته متخصصان، پوست موز بسیار مغذی و سرشار از فواید است. در این مطلب به برخی از فواید پوست موز نگاهی انداخته‌ایم.
خطر ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد: مشخص شده که پوست موز سرشار از پلی فنول‌ها، کاروتنوئیدها و سایر آنتی اکسیدان‌ها است که از بدن در برابر رادیکال‌های آزاد سرطان زا محافظت می‌کند. مصرف بیشتر پوست موز می تواند سطح آنتی اکسیدان را افزایش داده و احتمال ابتلا به سرطان را کاهش دهد.
افسردگی را کاهش می‌دهد: ویتامین B۶ و محتوای بالای تریپتوفان موز می‌تواند به بهبود برخی از علائم افسردگی و سایر اختلالات خلقی کمک کند.
کلسترول را کاهش می‌دهد: پوست موز دارای فیبرهای محلول و نامحلول است که باعث کاهش کلسترول و جلوگیری از چسبیدن کلسترول به دیواره رگ ها می‌شود. این خاصیت پوست موز به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی کمک می‌کند.
برای چشمان خوب است: پوست موز برای چشم مفید است و احتمال ابتلا به آب مروارید را کاهش می‌دهد. گفته می‌شود قرار دادن آن روی چشم به کاهش پف کردگی کمک می‌کند. همچنین، لایه برداری با موز به روشن شدن حلقه‌های تیره زیر چشم و کاهش ظاهر خطوط ریز کمک می‌کند.
یبوست را برطرف می‌کند: موز سرشار از فیبر است و به حرکات منظم روده کمک می‌کند. فیبر به رشد باکتری‌های خوب در روده کمک کرده که باعث تقویت هضم می‌شود و روده را سالم نگه می دارد.
دندان‌ها را درخشان می‌کند: به گفته متخصصان، مالیدن پوست موز به دندان‌ها یک دقیقه در روز به مدت یک هفته می‌تواند به درخشندگی دندان کمک کند. موز سرشار از پتاسیم و منیزیم است و در صورت تماس با دندان مواد معدنی آن جذب مینا شده و دندان‌ها را سفید می‌کند.
جوش‌ها را درمان می‌کند: اگر از جوش‌های روی صورت‌تان خسته شده‌اید و این جوش‌ها شما را اذیت می‌کنند، به سادگی شروع به مالیدن پوست موز روی صورت خود کنید و در عرض یک هفته تفاوت را مشاهده کنید. پوست موزبه کاهش التهاب در پوست کمک می‌کنند و همچنین سرشار از فنولیک است که مملو مواد ضد میکروبی برای درمان جوش و آکنه است.
درد را کاهش می‌دهد: بر اساس نتایج مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۱ انجام شد، پوست موز سرشار از ترکیبات فعال زیستی مانند کاروتنوئیدها و پلی فنول‌ها است. پوست موز همچنین سرشار از خواص ضد التهابی است و به کاهش درد بدن کمک می‌کند.
از پوست در برابر اشعه فرا بنفش محافظت می‌کند: پوست موز سرشار از ترکیبات زیست فعال مانند فنولیک‌ها، فلاونوئیدها، تانن‌ها، کاروتنوئیدها و آلکالوئیدها است که به جلوگیری از رادیکال‌های آزاد و همچنین محافظت از پوست در برابر اشعه ماوراء بنفش کمک می‌کند.
بیشتر بخوانید:
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»